Koken met Rumi: een verslag

Je kunt je afvragen wat heeft koken met de grote soefi dichter Jalal ad-Din Rumi te maken? Waar ligt het verband? Nou, dat is er echt!

Rumi leefde van 1207-1273. Hij was filosoof en dichter van Perzische afkomst. Hij was de leidende figuur van de soefibeweging in Konya, het huidige Turkije.  Als men wilde intreden bij deze beweging behoorde men in de eerste fase 1001 dagen de keuken werkzaamheden te verrichten voordat men verder tot de broedergemeenschap kon toetreden.  Men moest in de keuken de ‘transformerende kracht van het keukenvuur leren kennen en beheersen’.

Terugkijkend op een zeer geslaagd en succesvol ‘experiment’ kunnen we wel stellen dat Koken met Rumi heel veel met de essentie van filosofie en meditatie te maken heeft.

Deze dag hebben wij ons laten inspireren door de ‘mantra’ die Rumi omarmde:  “Wees gekookt, wees gebrand en wees lofzang!”
Zo zijn we aan de slag gegaan. Niet direct met de handen uit de mouwen om rap een maaltijd creëren. Want niet alleen de ingrediënten in de pannen moeten gekookt worden om tot een smakelijke maaltijd te worden, maar  wijzelf, de ‘koks’, zijn ook een belangrijk ingrediënt van de maaltijd.

Allereerst zijn we rustig kennis gaan maken met de 20 belangrijkste kruiden die gebruikt gingen worden in de gerechten. Zo zijn er kruidenmengsels gemaakt voor de Engelse kerrie gemaakt, Garam masala en Tandoori masala. In alle rust en ontspannen sfeer werd er geconcentreerd gemalen, gemengd, geproefd en geroken aan de gemaakte mengsels en de nodige tips en tricks gedeeld. De kookgroep bestond uit 6 deelnemers, de Chef de cuisine en ikzelf als rechter hand van de chef.

‘Wees gebrand’ vraagt zeker om precisie, ook van de kok, anders wordt het aan-gebrand’.

De gerechten werden al in de ochtenduren gemaakt omdat, volgens de Chef, alle ingrediënten de tijd moeten krijgen om samen te komen en te verenigen.

In de middag was er ruimte om te ontspannen. Vervolgens hebben we een thee-proeverij gekregen waarbij ook weer de rust en ruimte om te kunnen proeven werd geboden.  Thee die ook weer de tijd moet krijgen om de verschillende kruiden, zorgvuldig bijeen gezocht, tot een eenheid te brengen.

Voor dat wij aan de Bekroning van de dag – de Lofzang – gingen beginnen was de vraag aan e

en ieder wat deze dag hem/haar tot nu toe had gebracht.  In grote lijnen werd toch teruggegeven dat het zo heerlijk was om

in alle rust met het ‘eten klaarmaken’  bezig te zijn geweest. Totaal zonder haast en de druk van de dag, ontspannen. En ook de  ervaring van de herwaardering van het voedsel en de producten. Niets kant-en-klaar uit de zak, hop in de pan, maar te schillen, te snijden, te hakken en te voelen welk product je in handen had.  Een streling voor het hart en de zintuigen dus. En natuurlijk ook de smaakpapillen toen de maaltijd genuttigd mocht worden.

Je kunt dus wel zeker zeggen dat de filosofie en de meditatie terug te vinden was op onze borden want de maaltijd was TOP!  We hebben allen genoten van de palak paneer, de bloemkool aardappel-curry, de kerrie met kousenband-wortel, de vega-balletjes in tandoori-saus, de raita, de rijst en de toegevoegde roti maakten het helemaal af.

Niks ‘experiment’, dit was een succes.

Rietje Pool