Een individuele retraite
Het schrijven van een blog heeft voor mij even op een laag pitje gestaan. Het lukte gewoon even niet. In mijn vorig blog schreef ik over ‘de hoogste vorm van handelen’, offeren, het stappen in een grote maat.
Zelf belandde ik echter in een kleine maat, een kleine zeepbel. Een kleine wereld van vooral lichamelijke ongemakken. Vooral beperkingen voelen en zien. Niks geen grote maat.
Wel brengt de filosofie mij een blijvend besef dat dat het niet is, dat er méér is, ook al lijkt het even héél ver weg. Om in termen van de Bhagavad Gita te spreken: Krishna was een tijdje in geen velden of wegen te bekennen.
Intussen bleef ik twee maal daags mediteren, de ‘stilte-oefeningen’ doen, diep zitten, als het ware met de handen op de rug toekijken op gedachten en ideeën, vooral van de gedachten afblijven. En daar bleef het bij.
Een reactie op mijn laatste verslag uit Brognon bracht weer beweging in het proces. Ik had beschreven dat er hier in Brognon veel te doen was, en dat van het beeld dat ik hier wel lekker veel zou studeren niet klopte. Ik kwam nauwelijks aan studie toe.
De reactie kwam er op neer dat ik van het doen toch ook een studie kon maken. Nou, soms ben ik degene die anderen daar aan herinner, maar nu was ik degene die eraan herinnerd werd.
Krishna liet weer van zich horen!
Dit was op een zaterdag. Ik ben er die avond meteen voor gaan zitten, om een eigen Sadhana-week-programma te organiseren. Sadhana is een Sanskriet begrip dat staat voor spirituele discipline en de titel van een jaarlijkse retraiteweek hier in Brognon, maar die dit jaar als gevolg van de maatregelen helaas niet door kon gaan.
Ik begon dus een eigen week te organiseren. Die zou de maandag daarop ingaan, dus er moest wel tempo gemaakt worden.
Er moest voor die dag een thema komen, die moest ook alvast in de meditatie doorklinken, er zou een uurtje studie zijn en na de koffie een werkperiode.
De ‘retraiteweek’ is verlengd en duurt nog steeds voort. Elke dag zorg ik voor een thema en programma voor de volgende dag. Ik kan ermee inslapen en de volgende dag zo instappen. Van mijn belevenissen hou ik een dagboekje bij.
Meditatie
Ik mediteer twee maal per dag en gebruik het boekje Meditatie oefeningen van Mehdi. Het bevat o.a. een heel hoofdstuk ‘Meditatie tijdens de dagelijkse handelingen’, met maar liefst 22 gerichte oefeningen. Elke avond kies ik er één voor de volgende ochtend. Soms een paar dagen achtereen dezelfde.
Wekker
Gedurende de hele ochtend, met uitzodering van de koffiepauze zet ik de wekker om de 15, 20 of 30 minuten. De duur stel ik elke keer als hij afgegaan is, opnieuw in. De tijd is afhankelijk van die welke mij op dat moment het beste lijkt. Als hij afgaat doe ik met volle aandacht de stilte-oefening. Stap uit de beweging, ben me gewaar van waar ik ben, haal diep adem, adem uit, herhaal dat een paar keer, stel de wekker opnieuw in en ga weer verder met waar ik mee bezig was.
Studie
Tijdens deze periode schenk ik momenteel aandacht aan de teksten in het boek Karma Yoga van Swami Vivekananda. Het heeft 8 hoofdstukken en elk hoofdstuk kent een scala aan praktische thema’s. Ik vat deze samen, zoek er de bijbehorende verzen in de Gita bij en maak persoonlijke aantekeningen.
Gelijk beseft ik hoe vol ik eerder mijn bordje gevuld had met vele studies die ik ‘nu ik hier toch zat’ wel even wilde gaan oppakken! Kleine stukjes blijken ruim voldoende.
Werkperiode
Hierbij richt ik mijn aandacht op iets bijzonders. Het kan gaan om je aandacht op mijn handen of voeten, op geluiden, op gedachten in de geest over leuk of niet leuk, het hebben van verwachtingen, alleen maar doen wat er gedaan moet worden, geen verwachtingen hebben etc. etc.
‘Werk’ is in deze periode een ruim begrip: eens in de week boodschappen doen, kleine klusjes, iets uitzoeken of nakijken, schoonmaken, wassen, strijken, stukje administratie, schrijven van een blog, maar ook het schrijven en beantwoorden van mails valt er onder.
’s Avonds besteed ik als ik nog energie heb, en er geen zoom-bijeenkomsten zijn, even aandacht aan het ‘huiswerk’ van verschillende studiegroepen: leerweg, Verdiepingsgroep, of een stukje uit de Bhagavad Gita. Gestaag, maar zo ontspannen mogelijk.
Dit eigen programma doet mij werkelijk goed, maar ik kijk er ook uit naar het moment dat jullie deze kant weer op kunnen komen. Eind van de maand horen we meer over òf, wanneer en hoe we hier het programma weer op kunnen pakken.
Tot dan kunnen we er op een eigen manier vorm aan geven. Er is zoveel beschikbaar in het dagelijks leven! Ik wens u een goede, inspirerende tijd.
Reacties op deze blog zijn welkom. U kunt een mailtje sturen naar: hans8nijs@gmail.com