De les van het bloeiende gras

Le Domaine St Antoine is een vreemd retraitecentrum. Mensen komen er tot rust, maar dieren ook. Dit jaar waren er weer heel veel broedende vogels. Bijzonder is dat er ook weer een vossenfamilie onder de Yogazaal zit en dat we drie jonge vossen in de tuin hebben. Dit jaar is er zelfs even een wasbeer komen wonen onder het dak van het nachtverblijf. Hij is ondertussen weer vertrokken. En natuurlijk zijn de bijenvolkeren ook weer komen wonen in de muur en in de schoorsteen van het grote huis.

Maar dat is nog niet alles. De bomen en planten leren ons ook heel veel. Dit jaar wilde het gras ons iets leren. Het voorjaar was erg nat. Hierdoor kon het gras niet goed gemaaid worden met de tractor en de cirkelmaaier. De klepelmaaier kon ook niet ingezet worden, want dan zou de gehele grasmat vernield worden. Dus werd besloten om het grote achterveld maar te laten tot het droger zou worden. Maar nog voor de grond  voldoende droog was begon het gras heel snel te groeien en te bloeien. We dachten dat we het maar moesten laten en het later zouden maaien, maar dan ook om het hooi te oogsten.

Normaal beschouwen we de grond als tuin: mooi gemaaid, fijn om op te spelen, maar het heeft een prijs. Door het vaak te maaien kan het gras niet bloeien en veel bloemen worden al weggemaaid voordat de bloemen zaad kunnen maken. Dit jaar was het anders en we hebben er veel van geleerd. Het gras is onderdeel van een ecosysteem. Dit jaar heeft het kunnen bloeien en heel veel zaad kunnen maken. Een paar weken geleden is het gemaaid. Onze cirkelmaaier was te klein en onze tractor ook. Gelukkig had Eric, de boer die ons vaak helpt, een grotere tractor (50 pK) en een ‘boeren maaier’ gekocht.

Daarmee kon het gras gemaaid worden. Het was prachtig weer en het gras droogde snel. Door het met de bandhooier om te keren, kon het zaad gemakkelijk vrijkomen. Tientallen kilo’s zaad zijn nu uitgestrooid over het veld. En niet alleen van het gras, ook van de bloemen.

Een oude boer uit de omgeving wilde het hooi graag hebben als voer voor zijn paarden. Hij kwam het persen tot kleine balen. De boeren weten meer van het weer dan mijn “Weer online” App. Volgens mijn App zou het nog lang droog blijven, maar de boeren voelden dat het weer aan het omslaan was. Snel kwamen zij en werkten hard om het hooi te oogsten. ’s Middags om half vijf was het klaar. Het veld was ingezaaid met zaad, het gras was gedroogd tot hooi en de paarden hebben voer voor weken.

’s Avonds begon het te regenen en we voelden opnieuw dat alles met elkaar verbonden is.