Het Integraal Gezondheidsinstituut Nederland
Het Integraal Gezondheidsinstituut
De corona-epidemie heeft veel zaken op scherp gezet. Met ‘op scherp’ bedoel ik dat veel dingen, die al lange tijd aan het sluimeren waren in onze samenleving, op een pijnlijke manier duidelijk zijn geworden.
Steeds meer mensen lopen vast in het zorgsysteem
Het afgelopen jaar werden wij in toenemende mate geconfronteerd met mensen die vastliepen in het zorgsysteem. De pijn, frustratie en zelfs wanhoop, nemen ongekende vormen aan. Niet alleen de frequentie neemt toe, maar ook de ernst van de klachten en problemen. Ik doe dit werk al meer dan 45 jaar, maar dit heb ik nog nooit gezien. Misschien komt het omdat we er meer voor open staan, maar een feit blijft dat de mensen met deze problemen vastlopen in het zorgsysteem. Het lijkt wel of de zorg vroeger een continent was en nu is veranderd in een archipel van kleine eilandjes die onderling weinig contact met elkaar hebben. Veel mensen die hulp zoeken, raken verdwaald in de wildernis en de werkelijke zorgvraag wordt niet gehoord. De mensen lopen vast in wachtlijsten. Sommige instituten hebben zelfs ‘wachtlijsten om op een wachtlijst te komen’. De zorg is heel goed georganiseerd waar het gaat om grote aantallen en gestandaardiseerde protocollen, maar faalt regelmatig waar het gaat om maatwerk en persoonlijke aandacht.
Hoewel wij geen zorg of therapeutisch instituut zijn, hebben we het gevoel toch iets te moeten doen. Zo kan het niet langer. Patiënten die niet blij en tevreden zijn, kunnen maar moeilijk in gesprek komen met de hulpaanbieders. Het gesprek is ongelijkwaardig: de patiënt zit in een afhankelijke positie en heeft de hulpverlener nodig.
We moeten iets doen. We kunnen niet langer wachten
Kortom: we moeten iets doen. We kunnen niet langer wachten. Vandaar dat we besloten hebben om een ‘oude liefde’ naar voren te schuiven. In het verleden hebben we veel aandacht besteed aan de Integrale Gezondheid die voor een belangrijk deel gestoeld is op de filosofie van de oude Indiase geneeskunde, de Ayur-Veda. Vanuit dit perspectief wordt er gekeken naar de lichamelijke, geestelijke, sociale en spirituele gezondheid als één, ondeelbaar geheel. Daarnaast zijn genezing (cure), zorg (care) en complementaire zorg onlosmakelijk met elkaar verbonden. En dit is nu juist hetgeen ontbreekt in de zorg op dit moment. Specialisatie, protocollering en automatisering (en binnenkort robotisering) maken dat maatwerk nagenoeg onmogelijk is.
Het Integraal Gezondheidsinstituut Nederland
Het is tijd om de integrale gezondheid de plaats te geven die zij verdient. Vandaar dat wij bezig zijn om een nieuwe organisatie op te richten: het Integrale Gezondheidsinstituut Nederland. Het klinkt ambitieus en dat is het ook, maar het heeft geen zin om het kleiner op te zetten.
Waar staat dit Instituut voor? Het doel is tweeledig: ten eerste wil het een portaal zijn voor zorgvragers. Wat is de échte zorgvraag? Hiervoor is een goede intake, die niet gehinderd wordt door tijdsdruk nodig. Vervolgens moet de vraag bij een geschikte zorgaanbieder komen. Vandaar dat wij ook zorgaanbieders willen uitnodigen om te participeren in dit Instituut. Vraag en aanbod moeten beter op elkaar worden afgestemd.
We gaan dit bouwen. Het is al in volle gang en zal nog maar enkele weken duren voordat het live gaat. Hoe het er precies uit komt te zien, weet ik nog niet, maar het is absoluut noodzakelijk dat een dergelijk Instituut er komt. Het wordt een Blue Ocean. Wat dat betekent, zal ik in een volgende blog beschrijven.
Toch iets positiefs
Het klinkt vreemd, maar de coronacrisis toch iets positiefs, want die heeft er mede voor gezorgd dat de oprichting van dit Instituut in een versnelling is gekomen.
Wil je meer informatie of wil je meedoen aan dit initiatief, stuur mij dan een mail. Je kan mij bereiken op: info@filosofieenmeditatie.nl
Ik kijk uit naar jullie reacties.
Mehdi Jiwa
Het retraiteseizoen is voorbij. Le Domaine St Antoine is ‘winterklaar’ gemaakt. Het jachtseizoen is in Brognon begonnen en de jagershut ligt op de grens van het domein. Het is al behoorlijk koud en het regent vaak. Geen ideale tijd voor een retraite…….. dacht ik. Maar ik wilde het graag zelf ervaren. Hoe is het om daar te zijn als alles ‘klaar’ en verlaten is?
Bij het domein werd ik begroet door een diepe rust en stilte die over het terrein lag. Alles ademende rust en vrede uit. Het huis was prima, alles klopte. Je kreeg onmiddellijk weer het gevoel van een retraite. Ook op het domein waren de bomen in herfsttooi. De prieelbeuk toonde zich op een bijzondere manier. Op het grote veld waren weer de vliegenzwammen te vinden. Het weer sloeg om: regen en wind, maar de sereniteit bleef, zowel in de gebouwen als buiten in de tuin en het bos. Eind van de middag werd de Mazout (stookolie) gebracht zodat we ook in de winter de verwarmingen kunnen blijven gebruiken.
De volgende dag was zaterdag, de dag dat de jagers komen. Het regende behoorlijk, maar er waren al een aantal jagers bij de hut. Ik moest nog sleutels laten bijmaken en boodschappen doen in Chimay, maar verder had ik geen agenda. Tijd dus voor een ontmoeting met het ‘onverwachte’. Daar hoefde ik dan ook niet lang op te wachten. Onze aannemer en compagnon belde: zij waren in Frankrijk en waren van plan om langs te komen. We hadden dit niet gepland, maar het was een bijzondere ontmoeting en we konden de werkzaamheden voor 2022 uitgebreid doorspreken. We gaan dan beginnen met de verbouwing van de Yogazaal. Geweldig dat we nu de tijd hadden om uitgebreid de plannen door te spreken en alles op te meten. En natuurlijk bleven ze eten.
Ondertussen blijft de rust en vrede op het terrein in tact. Het was duidelijk dat het retraitecentrum een enorm absorberend vermogen heeft. Alles komt er tot rust. Toen ik de volgende dat weer naar huis ging, was het moeilijk afscheid te nemen. Het voelde als een échte retraite. Volgende maand ga ik weer om de sfeer te voelen. Ik denk echter dat we niet meer moeten spreken van ‘retraiteseizoen’. Voor Le Domaine St Antoine is ieder seizoen een retraiteseizoen.