Berichtje uit Brognon (3)

Beste mensen. Weer een verslagje van het reilen en zeilen tijdens het verblijf van Andreas en mij in Brognon. We zitten hier op een van de mooiste, stille plekken die je je in deze eigenaardige tijd kunt voorstellen. In het begin ondervonden we hier niet zoveel van wat er zich rond het virus afspeelde. Dat is de afgelopen weken veranderd. Bij medische klachten bleek het gezondheidscentrum hier redelijke dichtbij gesloten en gelden er speciale procedures. De communicatie met een ‘op een kiertje’ open zijnde apotheek is gebrekkig en als je je gaat verdiepen hoe wij aan onze nodige medicijnen kunnen komen blijkt dit een aardige klus. Brieven, verklaringen, recepten, machtigingen, alles, waar nodig in twee talen zijn nu geregeld en we hopen dat daarmee Paula, de vrouw van Andreas, ons binnenkort zal kunnen bereiken; want ze moet door België en Frankrijk mogen rijden.

Ondertussen beginnen we steeds meer te beseffen hoeveel werk hier gewoonlijk buiten verzet wordt. In de reacties uit Nederland krijgen we wel eens de indruk dat er een beeld bestaat dat wij hier maar lekker vakantie aan het vieren zijn, dan wel veel en rustig zitten te studeren.

Heus, er is overdag nauwelijks zoiets als vrije tijd of dat we ons afvragen wat we nu weer eens zullen gaan doen. Schoonmaken en schoonhouden, binnen en buiten, reparatie hier, iets vervangen daar, we hebben er echt een dagtaak aan, zij het dat ik fysiek wat minder verzet dan Andreas, die, nu we een nieuwe grasmaaier hebben aangeschaft ook belangrijkste stukken gras weet te onderhouden. Wat wij ook doen, achterstallig onderhoud zal onvermijdelijk zijn.

Tineke en Ger, de beheerders van dit centrum, kunnen hier vanwege de gesloten grenzen niet zijn. Maar dit alles doet ons goed beseffen welk een uitdaging er voor ons staat om dit mooie Brognon in stand te houden wanneer zij hun activiteiten gaan afbouwen.

Ik hoop dan ook dat velen, zodra dit weer mogelijk is en die dit centrum een warm hart toedragen, hierheen zullen komen voor het aangeboden programma, maar zeker ook om zich voor te breiden op perioden van onderhoud in de nabije toekomst.

Aanstaande dinsdag, 28 april, spreek Macron het Franse volk toe over versoepeling van de maatregelen hier. We verwachten nog geen hele grote veranderingen. Toch beginnen we alvast na te denken over hoe en met welke aanpassingen we hier weer voorzichtig een programma kunnen opstarten zodra we daar de ruimte voor krijgen.

We houden u op de hoogte.

Als u wilt reageren op dit blog kan dat door een berichtje te sturen naar: hand8nijs@gmail.com

Hoe komt het dat de Bhagavad Gita zoveel mensen steun en troost heeft geven (en nog steeds geeft)?

In deze tijd van de corona epidemie is het van het grootste belang dat wij niet verzanden in de ‘duisternis’ en ons blijven richten op ‘licht’. Daarom hebben we de komende weken video meetings rond de Bhagavad Gita georganiseerd. De meetings zijn op dinsdagavond van 20.00-21.00 uur. Als je mee wil doen, stuur een mailtje, dan krijg je de link toegestuurd.

Hierbij alvast een tekst ter overweging:

Het is inderdaad merkwaardig dat de Bhagavad Gita, een belangrijk Indiaas geschrift al eeuwen lang zoveel mensen steun en troost biedt, ook aan hen die helemaal niet uit de Indiase traditie komen en ook aan mensen die niet of nauwelijks bezig zijn met religie. Ook in het Westen is de Bhagavad Gita erg populair. Het is misschien wel een van de meest vertaalde geschriften. Hoe komt dit?

Ik denk dat dit voornamelijk komt omdat de Bhagavad Gita vier domeinen bestrijkt: het geeft kennis, en aanwijzingen en oefeningen die je in de praktijk van het dagelijks leven kunt gebruiken, het bestuderen van de Bhagavad Gita doet hoop groeien en leidt je naar een andere vorm van kennis die voorbij onze ‘gewone’ kennis gaat. Bovendien doet de Bhagavad Gita dit op een manier die niet gebonden is aan een bepaalde cultuur en religie. Het gaat over de essentie van de mens, wie ben je? Waarom leef je? Wat is je ‘taak’ in dit leven? Hoe verhoudt de individuele (de menselijke) maat zich tot de universele maat en welke wetten gelden op beide niveau’s?

De Bhagavad Gita beschrijft een dialoog tussen de prins Arjuna en Sri Krishna die hier de universele, goddelijk maat vertegenwoordigt. Het is een dialoog tussen de mens en God. Arjuna staat op het punt een grote oorlog te voeren, en heeft veel twijfels of dit wel juist is. Hij weet eigenlijk niet meer wat zijn taak in het leven is en is hierdoor helemaal verward. Het is een thema dat niet alleen Arjuna raakt, maar waar veel mensen, uit iedere cultuur en tijd, mee te maken krijgen.

Krishna begint met te luisteren en zegt in eerste instantie niets. Vervolgens spreekt hij Arjuna aan in een taal en met argumenten die Arjuna gewend is: ‘je moet niet zo laf zijn’; ‘het is je taak’; ‘als je wegloopt, wat zullen de anderen daar wel niet van zeggen’?, enz. Maar vervolgens gaat hij op een andere manier verder: ‘alles wat geboren wordt, zal eens vergaan en sterven. Het leven is tijdelijk en alles wat wij waarnemen, is tijdelijk’. Het is hetzelfde thema dat Boeddha gebruikt in zijn leer en dat bekend staat als de Drie Kenmerken van het Bestaan: één daarvan is ‘de tijdelijkheid van het bestaan’. Het drama is dat wij proberen de tijdelijkheid op te rekken tot eeuwigdurend: we willen blijven leven, mooie dingen mogen niet voorbijgaan en geliefde mensen mogen niet sterven. Ons bezit moet als maar groter worden en mag niet verdwijnen enz. Teleurstelling en verdriet zijn onvermijdelijk het gevolg van een dergelijke levenshouding.

De Bhagavad Gita toont ons dat het niet zinvol is om het onvergankelijke, eeuwige en oneindige te zoeken in de wereld die gebonden is aan tijd en plaats. Daar moet je het niet zoeken. Maar waar dan wel? Als we het onvergankelijke echt willen vinden, zullen we ons leven moeten veranderen en verbinding moeten maken met een andere vorm van kennis en bewustzijn. We zullen allereerst een aantal dingen moeten leren. De belangrijkste zijn: leer wat je svadharma, je eigen lijn, je diepste authenticiteit is en volg die in je leven. Leer vervolgens je eigen natuur kennen (svabbhava) en volg ook die en tot slot: vind het werk dat bij je svadharma hoort en voer dat uit op een manier die past bij je eigen natuur. Deze drie: het volgen van je eigen lijn en je eigen natuur en het doen van je eigen werk, verbinden je met je eigen kern.

Vervolgens biedt de Bhagavad Gita je vele oefeningen die je op een andere manier doen leven. Bijvoorbeeld: je hebt ‘recht’ op het werk, maar niet op de ‘vruchten’ of resultaten ervan. En: het gaat om de zuivere intentie waarmee je iets doet en niet om het resultaat. Werk en handelingen komen in een heel ander licht te staan als je leeft vanuit je eigen authentieke kern. Deze kern is een ‘rots’ en als je daarop gaat ‘staan’, hoeft je steeds minder steun te zoeken bij tijdelijke dingen die buiten je zelf gelegen zijn. Je kan van deze dingen gebruik maken, je kan van ze genieten, maar je kan ze ook weer loslaten, zonder uit balans te raken.

Dit te leren, is al een groot goed in het leven. Maar er is meer: we moeten niet alleen stoppen met het tijdelijke ‘op te rekken’ tot het tijdloze, maar we zouden ook moeten weten wat het is dat niet gebonden is door tijd en plaats. Dat wat niet verandert en niet vergaat. Nadat de Bhagavad Gita je erop gewezen heeft dat steun zoeken in de tijdelijke wereld je uiteindelijk pijn en verdriet zal bezorgen en vervolgens gewezen heeft op een veel sterker fundament, dat je in je zelf kunt vinden en vele aanwijzingen en oefeningen heeft gegeven om op een andere manier te gaan te leven, toont de Bhagavad Gita tevens dat er een andere vorm van kennis en bewustzijn bestaat die onze bekende manier van kennis vergaren en ons ‘gewone’ bewustzijn te boven gaat. De belofte wordt gedaan dat de mens zich verder kan ontwikkelen en dat er nog heel veel is te ontdekken in dit leven.
De Bhagavad Gita geeft ons dus kennis, vele aanwijzingen en oefeningen en het geeft hoop. Volgende keer zal ik een stukje schrijven over de ‘hogere’ kennis waartoe de Bhagavad Gita ons uitnodigt. Het is dichterbij en minder moeilijk dan je denkt!

Wil je reageren of deelnemen aan de meetingen op disdagavond: stuur dan een mailtje naar: info@filosofieenmeditatie.nl

‘De hoogste vorm van handelen’

U heeft nog een stukje van mij tegoed

In eerdere blogs schreef ik over mijn onderzoek naar welke aspecten van het handelen bijdragen tot innerlijke rust. In dat kader is er nog tenminste één aspect waar ik nog niet over geschreven heb. En dat is offeren. Een aspect dat nu zo actueel is.

Regelmatig zie ik tijdens de Gita-studies gezichten wat verstrakken als het woord offeren ter sprake komt.

Het is misschien nuttig om te beginnen onze concepten over dit begrip af te schudden om er nog eens opnieuw naar te kijken.

Offeren wordt in de context van de Karma Yoga ‘de hoogste vorm van handelen’ genoemd.

Dit wordt m.i. op prachtige wijze beschreven in deze paar verzen in de Bhagavad Gita:

3.9    Tenzij handelingen uitgevoerd worden als offer (yajna), is de wereld gebonden door handeling. O zoon van Kuntî, verricht daarom je handeling als offer, vrij van gehechtheid.

3.10  Nadat Prajâpati in het begin de mensheid en het offer tezamen had geschapen, zei Hij tot de mens: hierdoor zul je je vermenigvuldigen; moge dit de hoorn des overvloeds zijn.

3.11  Moge jij hierdoor de goden voeden en mogen de goden jou voeden. Door elkaar te voeden zul je het hoogste goed (sreyas) verkrijgen.

3.12  Als de goden gevoed zijn door het offer, zullen zij al je wensen vervullen. Hij die geniet van wat hem door de goden (deva’s) is geschonken zonder hen iets terug te geven, is waarlijk een dief.

Hier kunnen heel veel woorden aan besteed worden, maar laat ik proberen het eenvoudig te houden.

In mijn blog ‘Filosofie en virussen’ gaf ik al aan dat goddelijke kwaliteiten als antistoffen dienen tegen demonische kwaliteiten. De Vedanta traditie kent een scala aan goden, die allemaal een aspect van het Goddelijke vertegenwoordigen. Het voeden van de goden, de deva’s, kan dan ook gezien worden als het voeden van goddelijke kwaliteiten.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar niet-goddelijke kwaliteiten zijn mij niet vreemd. Een ware levenskunst is denk ik deze niet te voeden, maar de aandacht te richten op de goddelijke kwaliteiten die we allemaal in ons dragen. Laten we deze laten bloeien zoals de hele natuur in deze lente ons op dit moment in vele vormen voorhoudt.

Offeren wordt vaak gezien als jezelf wegcijferen, jezelf opofferen. In zeker opzicht is dat ook zo. Offeren heeft te maken met het zich voegen in een groter geheel. ‘Het grote gaat voor het kleine’ is een uitspraak die daar bij past. Het is de belangrijkste spelregel die we de deelnemers van de jaarlijkse gezinsweek in Brognon telkens voorhouden. En het is bijzonder te zien hoe deze regel dan van jong tot oud zonder er veel woorden aan vuil te maken, altijd weer begrepen wordt. Een blijkbaar heel natuurlijk iets. Het zowel voor het innerlijk als voor het geheel voor rust en kalmte.

Wanneer we werkelijk feeling hebben met een groter geheel, als we ons daarmee verbonden voelen, valt ‘offeren’ helemaal niet zwaar, maar is het een heel natuurlijk, vanzelfsprekend gegeven. Het voelt dan zelfs pijnlijk als iemand daar in de thuissituatie, in Brognon, werk, familie vriendenkring, samenleving, en noem maar op, tegenin gaat.

We herkennen dat denk ik allemaal als het nu gaat om afstand te houden, tekorten die ontstaan door hamsteren, de verdeling van mondkapjes etc. etc.

Uiteindelijk zal blijken dat door te offeren, ook wij als onderdeel van het grote geheel gevoed worden.

Ik wens u dat u ondanks alles van de lente zult genieten.

Uw reactie op deze blog is welkom. U kunt daarvoor een mailtje sturen naar: hans8nijs@gmail.com

Meditatie, spirituele disciplines en gunstige omstandigheden deel 1: wat is spiritueel werk en de bijzondere plaats van meditatie

Meditatie, spirituele disciplines en gunstige omstandigheden
Deel 1: wat is spiritueel werk en de bijzondere plaats van meditatie

Nu de coronacrisis een aantal weken gaande is, vallen een aantal dingen op. Er lijken wel twee bewegingen tevoorschijn te komen: allereerst zijn er veel mensen die zich bewust worden tussen het verschil van wat noodzakelijk is in het leven, wat luxe is en wat misschien eigenlijk niet nodig is in het leven. Hoofd en bijzaken worden gescheiden en de aandacht wordt in meerdere mate verplaatst naar waar het echt om gaat in het leven. Een mooie, constructieve ontwikkeling.

Daarnaast is er ook een tweede beweging waar te nemen: mensen kruipen a.h.w. in zichzelf, maken hun wereld klein, zijn angstig, boos, gefrustreerd en agressie neemt toe. Het is te zien in onze directe omgeving, maar ook het nieuws meldt deze beweging en wijst o.a. op de grote toename van huiselijk geweld.

Twee bewegingen: de ene constructief, de andere destructief. Opnieuw wil ik een lans breken voor het nut van spiritueel werk in deze tijd. Eerst nog even dit: we gebruiken het woord ‘spiritueel werk’ regelmatig, maar wat is het eigenlijk? Met het begrip ‘spiritueel werk’ wordt hier bedoeld:

1). Spiritueel werk is gericht op de bewustwording van je authenticiteit (wie je in werkelijkheid bent, ontdaan van alle projecties en verwachtingen die op je zijn geprojecteerd, hetzij door je zelf, het zij door je omgeving).

2). ‘Spiritueel’ verwijst naar je innerlijke kracht en stimuleert je om van daaruit te leven en te werken.

Binnen het spirituele werk neemt meditatie een bijzondere plaats in. Meditatie is meer dan een techniek, het is een manier van leven. Een manier van leven waarin je heel gevoelig wordt voor signalen die ofwel diep vanuit je zelf oprijzen, dan wel op een andere manier tot je komen en die bepalend zijn voor je eigen ontwikkeling en de loop van je leven. Op een subtiele manier wordt je getoond wat je moet doen, hoe je je moet gedragen en ook wat je moet ‘loslaten’ en wat je ‘niet moet aanraken’. Een meditatieve manier van leven helpt je om dat wat veelal latent, in je diepste wezen ligt te slapen, wakker te maken en om te zetten in handelingen in je dagelijkse leven. Een prachtig proces en een onuitputtelijke bron van inspiratie!

Meditatie toont je, of misschien nog beter geformuleerd, ‘fluistert je in’ wat je diepste verlangens en idealen zijn en spoort je aan hiernaar te luisteren en conform te handelen. Om deze fijne impulsen te kunnen volgen, heb je vertrouwen en moed nodig. Dit is de tweede uitwerking die de meditatie heeft: hij verbindt je met je innerlijke kracht. Een kracht die door de hele schepping stroomt, ook door jou, die er altijd is en waar je altijd uit kunt putten. Het is niet zo dat sommige mensen die kracht wel en andere die kracht niet hebben, alleen lijkt het er soms op dat je niet in verbinding staat met deze kracht. Het herstellen van deze verbinding of het je weer bewust worden en het kunnen voelen van deze kracht, is één van de meest wonderlijke aspecten van meditatie.

Zelfs in diepe duisternis, als je het even niet meer weet en niet kunt zien wat je koers is, helpt meditatie je om in verbinding te blijven met je diepste drijfveren en van daaruit te handelen. Bovendien verbindt ze je keer op keer met je innerlijke kracht die je de energie zal geven om te doen wat je moet doen. Meditatie is op deze manier voor ieder mens een innerlijk kompas en een bron van kracht waar je altijd op kunt vertrouwen. Juist in deze duistere tijd, vol onzekerheid, moeten we blijven vertrouwen op dit innerlijk kompas en deze krachtbron. Het zal ons zeker helpen en ons de juiste richting tonen.

In deel 2 zal ik verder ingaan op de verschillende spirituele disciplines en op het belang van gunstige omstandigheden voor je eigen ontwikkeling en het voor elkaar krijgen van dingen in het leven.

Wil je reageren: stuur een mailtje naar info@filosofieenmeditatie.nl.

Zenmeditatie op de Cynham in coronatijd

In de afgelopen weken veranderden de vrijdagse zenmeditatiebijeenkomsten stap voor stap in online bijeenkomsten. Van te voren stuur ik een tekst ter inspiratie en een link waarmee je in kunt loggen. Afgelopen vrijdag hebben we met meester Zuigan gezeten. Met wie had ingelogd, hebben we gekeken wat deze tekst met ons deed. Ik deel dit graag met iedereen.

Zuigan was een zenmeester in de negende eeuw in China.

Zuigan zat ’s ochtends voor zijn hutje en riep dan tegen zichzelf: “Meester!” En antwoordde zichzelf met: “Ja.”

Dan zei hij: “Wees helemaal wakker!” En antwoordde zichzelf met: “Ja, ja!”

Vervolgens zei hij: “Laat je niet voor de gek houden door anderen, wanneer dan ook.” Waarop hij zelf antwoordde met: “Nee, nee.”

Zuigan roept de meester in zichzelf aan. “Meester ben je er?” En antwoordt dan zelf: “Ja!” Op deze manier kan ieder van ons de meester in zichzelf aanroepen. Probeer het eens en kijk wat het met je doet.

“Hé Bernard!”

“Ben je aanwezig?”

“Ja.”

“Blijf wakker!”

“Ja!”

Zuigan gaat dan verder: “Wees helemaal wakker!” en antwoordt: “Ja, ja!”.

Wakker zijn, is: aanwezig zijn, open en alert, zonder oordelen. Met liefdevolle aandacht. Dit is de houding die we ook in zazen beoefenen.

Nu zijn we misschien wakker, maar hoe blijven we dat?

“Laat je niet voor de gek houden door anderen!” En het antwoord dat komt: “Nee nee, dat zal ik niet doen.”

Wie zijn dan die ‘anderen’?

Is het die persoon in de supermarkt die geen afstand bewaart? Die ‘anderen’ zijn we zelf. Het is niet die man of vrouw in de supermarkt, maar onze reactie op zijn of haar gedrag. Het verhaal dat we er in ons hoofd van maken. We worden die ‘anderen’ als we ons laten meeslepen door die spannende verhalen in ons hoofd. Verhalen waarin we het slachtoffer zijn, of juist de held of vul maar in.

Deze koan kwam in de afgelopen week bij mij naar voren toen ik me afvroeg wat mij en anderen zou kunnen helpen in deze onzekere tijd. Er komt veel op ons af. Wat gisteren beleefd was, is nu sociaal onwenselijk gedrag. De beelden en verhalen die langs komen zijn soms indringend. Misschien zou je wel willen dat je partner even een dag naar zijn werk ging of je kinderen een dag naar school. Misschien heb je van nabij te maken met pijnlijke situaties.

Dat kan allerlei gedachten oproepen, die soms zelfs repeterend worden. Misschien wordt het druk in je hoofd, misschien krijg je de neiging om de hele dag het nieuws te volgen.

Dan is het behulpzaam om te leren zien dat het werkelijke leven zich niet in je hoofd afspeelt. Precies daar helpt Zuigan ons bij: ‘Wees wakker, laat je niet voor de gek houden door anderen!’

Dit is ook wat we kunnen ervaren in zazen. Je zit rustig, misschien tel je je adem, en opeens merk je dat je in gedachten met iets heel anders bezig bent. Juist omdat je op dat moment zazen doet, merk je op dat je de tel kwijt bent en je begint opnieuw met het tellen of het volgen van je adem. Je was even afgeleid, maar je hebt je niet echt voor de gek laten houden door ‘anderen’. Het mooie van de beoefening van zazen is dat we steeds, als vanzelf, terugkeren naar het zittende, ademende lichaam en de open alerte houding, waarin alles welkom is. Als je regelmatig oefent, neem je iets daarvan mee in je dagelijks leven.

Zorg goed voor jezelf en je naasten,

Hartelijke groet,

Bernard Doryu Faber

Meedoen?

Je bent van harte welkom om een keer mee te doen. We zijn allemaal beginners en zitten elke vrijdagavond om 20.00 uur, vanaf 20.30 delen we online ervaringen. Van te voren stuur ik een korte tekst rond die je mee zou kunnen nemen in je meditatie. En link waarmee je kunt inloggen. Dat kan zowel om iets voor achten (als je ook online aan de meditatie wilt meedoen) als om half negen (als je alleen aan het gesprek mee wilt doen). Wil je een meedoen? Mail dan naar: bgfaber@gmail.com.

Berichtje uit Brognon (2)

Inmiddels zit ik ruim een maand in Brognon. Andreas ook alweer drie weken. Heel bijzonder om het begin van de lente hier mee te maken. De natuur is werkelijk onverstoord. Toen ik aankwam stonden er al bloemen in bloei, ook al waren er nog geen bezoekers. Nu beginnen de struiken en bomen uit te lopen en laten vogels van zich horen. Trekken zich niets van de crisis aan. De boer is begonnen het land precies vóór ons te bewerken. Het ziet er naar uit dat er ook dit jaar geen koeien zullen grazen.
Bijzonder hier lange tijd zonder groepen te zijn. Ik kende dat voor een weekje, maar een maand is anders. Ben erg gesteld op rust en stilte, maar kan de reuring van groepen nu soms wel missen.
We hebben inmiddels enkele mensen uit het dorp ontmoet. Een vriendelijke buurman, die zijn hond uitliet, een Belgisch echtpaar dat hier woont en op het bankje bij het kapelletje van de zon genoot, maar ook een buurman, die ons boos liet weten dat we hier illegaal zaten, en Nederland er maar een potje van maakte bij de aanpak van de crisis. We bleven rustig, probeerden te verstaan wat de man zei, maar onze kennis van de Franse taal is verre van goed genoeg om een goed gesprek te voeren. Denken dat de man zich ongerust maakte over dat er groepen Nederlanders zouden komen en het virus meebrengen. De volgende morgen hebben we met behulp van Google Translate een geruststellend briefje opgesteld en bij hem in de brievenbus gedaan.
Ik dacht hier heel veel tijd te hebben om te studeren, maar dat valt tot nu toe best tegen. Als ik voldoende energie heb ben ik meer binnen of buiten aan het doen.
We houden een vast dagritme aan, iets wat ons beiden goed bevalt. In grote lijnen ziet het er als volgt uit:
We ontbijten ’s morgens om 8.00 uur. Ik heb dan al gemediteerd. Aan het begin van de ochtend heb ik vrijwel dagelijks, inmiddels via de videoverbinding Zoom contact met Mehdi. Over hoe het hier gaat en wat er aan ontwikkelingen gaande is. Vervolgens is er altijd wat te doen. Petjes af voor diegenen die hier tijdens onze afwezigheid de boel onderhouden! Dat is echt een hele boel werk! Om half 11 drinken we koffie en om half één een lunch, waarna we tot half vier rust nemen.
Er wordt elke dag schoongemaakt, in de tuin gewerkt, samen gekookt, en ’s avonds even het nieuws gekeken om de ontwikkelingen in de buitenwereld te volgen.
De oven die hier al twintig jaar staat heeft het inmiddels begeven. Er is een nieuwe besteld die hierheen komt zodra Ger en Tineke weer deze kant op kunnen komen. Ander punt is dat wij niet met de tractor overweg kunnen en het gras dus niet gemaaid kan worden. Andreas was met de hand-maaimachine begonnen maar deze heeft het begeven. Een nieuw onderdeel is onderweg.
Wekelijks hebben we ons ‘uitje’ naar de supermarkt Auchan in Hirson, zo’n twintig minuten rijden van hier. Met een ingevuld verplicht formulier op zak en een verklaring in het Frans waarin staat dat we hier zijn om de gebouwen en de tuinen te onderhouden. Het is namelijk zelfs voor Fransen verboden om voor recreatie of vakantie de weg op te gaan. Met een Nederlands kenteken vallen we wellicht wat extra op. Zo komen we bij een controle mèt het verplichte document wellicht een heel eind.
Medicijnen nodig hebben hier is nu een verhaal apart. De apotheek in het dichtstbijzijnde dorpje is ‘open’. Heeft e-mail, maar reageert daar niet op. Als we er aankomen staat er een rij voor de deur. Je moet een berichtje door de brievenbus afgeven, en dan gaat na een tijdje de deur op een kiertje open. Er wordt door iemand met een mondkapje op iets vrijwel onverstaanbaars gemompeld en dan gaat de deur weer dicht … Uiteindelijk is het ons toch min of meer gelukt te krijgen wat we nodig hadden.
Mehdi is inmiddels begonnen met ook studiebijeenkomst via het video programma Zoom te organiseren. Hiermee kun je met meerdere mensen tegelijk via internet contact hebben. Hiermee worden de lessen die op de Cynham plaatsvonden grotendeels voortgezet. Er worden ook Webinars voorbereid. Ik denk zelf aan Gita-studiebijeenkomsten via dit medium. We gaan dus hoe dan ook door. Later meer hierover!
Beste mensen, tot zover weer. Wordt beslist vervolgd.

Wilt u reageren op dit bericht? U kunt daarvoor een mailtje sturen naar: hans8nijs@gmail.com