Berichten

Spirituele disciplines in crisistijd

/in , /door

Iedere crisis, ook de huidige corona-crisis, wordt gekenmerkt door een toename van angst en onzekerheid. Angst en onzekerheid geven veel opwinding en onrust in onze geest. Naast dat dit ons veel energie kost, vernauwt het ook ons bewustzijn. Agressie, voordeel en onverdraagzaamheid liggen op de loer. We zien het nu om ons heen: Chinezen worden scheef aangekeken, Italianen, Europeanen enz. Niet alleen burgers worden minder sociaal en minder tolerant, staatshoofden doen vrolijk mee aan het spel.

Maar daarnaast is er ook een andere beweging: mensen worden zich weer meer bewust van de noden van anderen en gaan elkaar met van alles en nog wat helpen.

Twee bewegingen: welke zal uiteindelijk het sterkste zijn? Als de druk groter wordt en de crisis dieper, zal de eerste beweging waarschijnlijk sterker worden. Hoe krijgen we de tweede beweging sterker? Essentieel is dat we zelf in balans blijven en onze innerlijke rust bewaren. Dat maakt dat we met een open blik kunnen kijken naar wat er nodig is in onze omgeving en hoe wij daar een bijdrage aan kunnen leveren.

Spirituele disciplines, zoals concentratie- en meditatieoefeningen en oefeningen die horen bij de karma-yoga (de yoga van handeling), worden meestal opgepakt in tijden van maatschappelijke rust. Waren ze vroeger misschien een soort ‘luxe’, nu zijn ze van levensbelang. Bewaar de innerlijke rust en je innerlijke balans, dan kan je met een stille geest kijken naar wat nodig is. Zorg voor elkaar en ondersteun waar je kan. Dat vraag energie en incasseringsvermogen. Je kan je ogen niet sluiten voor wat er om je heen gebeurt en je zult niet alleen mooie dingen zien, maar ook verdrietige. Dat vraagt nogal wat van je. Vandaar een warm pleidooi om je disciplines op orde te houden:

– Mediteer en deel je vragen en ervaringen. Je kunt mij altijd mailtjes sturen.

– Voed je geest met mooie dingen: lees dagelijks een paar kleine stukjes uit boekjes die je mooi vindt en die je positieve gedachten en gevoelens geven.

– Reserveer tijd om mensen te bellen en te spreken met mensen die angstig of eenzaam zijn.

– Help waar je kunt. Een mooie discipline is om voedsel te maken voor anderen en uit te delen. Zowel degene die het maakt als de ontvanger zijn hiermee geholpen.

– Voor degene die de Leerweg en Studiegroepen volgen: we kunnen elkaar even fysiek niet ontmoeten, maar online gaan we door. Lees de studies, gebruik de oefeningen en deel je ervaringen per mail. Zo blijf je op het licht gericht en niet op de duisternis.

Spirituele disciplines zijn geen last, ze helpen je om je hoofd boven water te houden, ook in moeilijker tijden. Zorg dus dat je voldoende tijd hebt voor deze disciplines. Hierdoor blijf je zelf beter in balans en kan je meer voor anderen betekenen.

Nogmaals : heb je vragen of wil je je ervaringen delen? Stuur mij dan een mail: info@filosofieenmeditatie.nl

Mehdi Jiwa

 

Het coronavirus en retraites

/in /door

Momenteel is de wereld in de ban van de uitbraak van het Covid-19 virus dat zich steeds verder uitbreidt. Hoewel nog veel onduidelijk is en mensen heel wisselend reageren op deze uitbraak, is in ieder geval wel duidelijk dat bepaalde groepen meer risico lopen dan andere, m.n. ouderen en mensen met gezondheidsklachten.

De SFM heeft twee retraitecentra: de ‘Cynham’ in Egmond aan den Hoef en Le Domaine St Antoine in Brognon, Noord-Frankrijk. De retraitecentra zijn geënt op het beeld van de oase: een plek waar je even helemaal tot rust kunt komen en waar je gevoed wordt in de drie werelden: er is spiritueel voedsel, geestelijk voedsel en fysiek voedsel.

Normaal komen mensen voor de rust, de stilte het programma en de mogelijkheid om in je eigen ‘spiegel’ te kijken. Vervolgens gaat iedereen weer verder op zijn of haar eigen pad.

Door de uitbraak van het corona virus heeft de SFM besloten de centra dit jaar vroeger open te stellen voor individuele retraites. De retraitecentra kenmerken zich door rust, stilte en bovenal door hun kleinschaligheid. Ze liggen in een rustige en gezonde omgeving met veel frisse lucht, natuur en op stille plekjes, d.w.z. er zijn weinig mensen. Juist nu is dat ook heel geschikt voor mensen die uit een drukke omgeving komen met veel mensen en met veel onderling contact. Mensen die tot de risicogroepen behoren zouden gebaat kunnen zijn met een retraite in één van de centra, weg van de drukte en de mensenmassa.

We kunnen geen grote aantallen mensen ontvangen, maar alle beetjes helpen. In het centrum in Brognon, Noord-Frankrijk, kunnen we ca. 6 mensen opvangen en in de Cynham in Egmond aan den Hoef ca. 3.

De SFM is een ANBI stichting en wil te allen tijde haar maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen. Wij werken uitsluitend met vrijwilligers en van de deelnemers aan de retraites vragen wij ook een kleine inspanning onder de titel ‘zorg voor huis en tuin’ om zo met en voor elkaar een mooie en schone plek te maken. Door zo te werken, kunnen we de kosten zo laag mogelijk houden.

Belangrijk om te weten is dat tijdens de retraites geen professionele medische zorg beschikbaar is. Individuele retraites zijn daarom alleen geschikt voor mensen tijdens die tijdens de retraite niet afhankelijk verwachten te zijn van medische zorg. Deelname aan de retraites is op eigen risico.

Mocht je belangstelling hebben, neem dan contact met ons op:

Contactpersoon: Mehdi Jiwa
Email: info@filosofieenmeditatie.nl

Filosofie als fundament

/in /door

Velen zien filosofie als een weinig praktische hobby: oude mannen die onder het genot van een sigaar en een glas whisky bediscussiëren tot welk -isme een bepaald standpunt behoort. Leuk, maar de schoorsteen moet ook roken.

Veel van de besproken filosofen hebben echter één ding gemeen: ze zijn naar de diepten van hun wezen afgedaald om daar te zoeken naar datgene wat voor hun niet-onderhandelbaar was, datgene waar ze écht voor stonden. De letterlijke betekenis van filosofie is  liefde voor wijsheid, en dát is wat zij hadden. Door die liefde waren ze bereid om zichzelf diepgaand te onderzoeken, wat ze daarbij ook zouden tegenkomen.

Onder de drukte van alledag, de meningen die je daarover hebt, de emoties die je ervaart en de overtuigingen die deze meningen en emoties voeden, heb ook jij een filosofie. Iets wat écht bij jou past, iets waarvan je voelt dat het waar is en wat je dolgraag in de wereld zou willen zetten. Die filosofie is jouw fundament, daar rust je op.

Als je daar regelmatig contact mee zou maken zou je leven direct veel mooier worden. Je zou meer vervulling en zingeving in het leven ervaren en meer kracht en energie hebben. Je zou echt van betekenis zijn in de wereld, omdat je precies doet waar je voor bedoeld bent.
In de retraite ‘Wat houdt je tegen om een stralend mens te zijn?’ reizen we laag voor laag naar de diepte van jouw wezen zodat je kunt ontdekken wat jouw filosofie is.

Interesse? Kijk dan op hier voor meer informatie.

Retraite: een investering in je zelf

/in /door

Al jaren organiseren we retraites in ons retraitecentrum Le Domaine St. Antoine in Brognon, Noord-Frankrijk. Waarom komen de mensen naar retraites? Waarom hebben we retraites nodig? De redenen zijn verschillend, maar ze hebben alle iets met elkaar gemeen.

Het leven is druk, er is veel spanning en vaak hebben we het gevoel dat we geleefd worden door de waan van de dag i.p.v. dat we zelf regie hebben over ons leven. De eisen die we aan ons zelf opleggen, zijn bijzonder hoog: we moeten een leuke en goede partner zijn, een prima moeder of vader, we moeten een goede baan hebben, een goed sociaal leven etc. etc. Als je er naar luistert of er over nadenkt, wordt je al moe en niet zelden ook een beetje moedeloos. Hoe krijg je dit nu allemaal voor elkaar en, nog belangrijker, wil ik dit eigenlijk wel?

Als je je realiseert dat je leven voortsnelt en de dag een week wordt en de week een maand en de maand een jaar, dan is het tijd om even STOP te zeggen en de tijd en ruimte te nemen om in je eigen spiegel te kijken. En dit is nu precies waar het bij om retraite om gaat: even STOP zeggen en je zelf ‘herijken’. Het is niet een ontsnappen aan je verantwoordelijkheden, het is juist weer even nieuwe energie opdoen om die vervolgens weer te kunnen gebruiken in je dagelijkse leven. Het is een investering in je zelf.

Het is interessant om te zien dat veel mensen die een retraite hebben meegemaakt, vaak weer terugkomen. Waarom? Omdat je ontdekt dat het in het dagelijkse leven lang niet altijd gemakkelijk is om echt verbinding te maken met jezelf en voldoende energie op te doen om verder te gaan. Leven wordt niet zelden beleefd als overleven.

Retraitecentra zijn interessante plaatsen. Wat maakt een centrum tot een retraitecentrum? Er is voldoende rust en stilte. Er is veiligheid en liefdevolle zorg. Er is harmonie met de natuur en er zijn vele stille hoekjes om je even terug te trekken. Vaak, maar niet altijd, is er een dagprogramma dat je helpt om je vragen te formuleren. In onze centra is er ruimte voor meditatie, we werken een uur aan de ‘zorg voor huis en tuin’, er zijn studies, er is rust en tijd om te wandelen of te lezen of om even helemaal ‘niets’ te doen.

Het klinkt misschien erg simpel, maar de uitwerking is verbluffend. In de rust komen als vanzelf de juiste vragen op. Je krijgt een helder beeld van je leven en meestal weet je na afloop van de retraite heel goed wat je volgende stap moet zijn. Er is een oude mantra die zegt:

Stap, stap, iedere stap heeft in zich wat nodig is voor de volgende stap.

De mantra heeft mij nog nooit in de steek gelaten. Maar de mantra moet wel kunnen klinken in een omgeving die passend is en dat is in de omgeving van een retraite. Pas dan kan de mantra zich tonen en in de stilte en rust ‘toont’ de mantra wat je volgende, natuurlijke stap kan zijn.

Kortom: een retraite is één van de krachtigste hulpmiddelen om je koers in het leven te vinden en deze te houden en het is mijn wens dat meer en meer mensen tijd en ruimte vinden om regelmatig even op retraite te gaan.

Al je wil reageren op deze blog, stuur dan een mailtje naar: info@filosofieenmeditatie.nl

 

 

Gemeenschappelijke bron

/in /door

Hoop doet leven. De diagnose van een zware ziekte is een flinke domper, maar op een goed moment merk je ook dat je leven tot rust komt. Om op dat punt te komen, met naar alle waarschijnlijkheid nog een flinke weg te gaan, heb ik hoop nodig. Niet om beter te worden, maar dat je – zeg maar – niet op een dood spoor zit in de goede jaren. Dat laatste zullen we nooit zeker weten, maar ik – lezer die ik ben – hoop een voorbeeld te nemen aan de me­vrouw die een dag of tien voordat ze werd ge-euthanaseerd nog een boek bestelde bij de plaatselijke boekhandel, en zeer teleurgesteld was toen bleek dat het niet op voorraad was. De boekhandelaar heeft stand en land afgebeld, en was in staat om het boek bijtijds te bezorgen, en mevrouw (zo bleek) had het nog voor ze stierf gelezen.

Er is altijd nog wat te ontdekken, er zijn altijd bronnen van inspiratie. Een van de rijkste bronnen van hoop is de door veel auteurs geformuleerde overtuiging dat we als mensen onze krachten onderschatten. Jung schreef in zijn autobiografie Herinneringen, dromen, gedachten dat wij maar een klein percentage van ons brein gebruiken. De Spaanse regisseur Luis Bunuel zei: als de mens leert kijken, vliegt de wereld in brand. En in een bundel met essays over de middeleeuwse monnik Meister Eckhart kwam ik tegen dat er een kruispunt bestaat tussen het minuscule nu dat we met pijn en moeite isoleren ergens tussen het verleden en de toekomst en het “eeuwige nu” dat voor ons vrijwel onzichtbaar blijft, buiten de ervaring blijft. Eckhart laat in zijn preken verschillende malen zien wat er nodig is om dat kruispunt te vinden, vanwaar we dat “eeuwige nu” bij de genade van – tja, wat zullen we hier voor term gebruiken? – mogen integreren in het leven van alledag. Momenten van zeldzame inspiratie. Al is het maar voor even.

Zonder dat ik me uit wil spreken over het waarheidsgehalte van de opmerkingen van Jung, Bunuel en Eckhart, wil ik even stilstaan bij het effect dat ze hebben op mij. Ze geven me hoop, omdat ze uit zulke verschillende hoeken komen, uit zulke totaal verschillende culturen. Iedere keer als ik dit soort dwarsverbindingen tegenkom, word ik blij. Iedere keer is het alsof je een teken krijgt uit – wellicht – de gemeenschappelijke bron van onze zo uiteenlopende wereldbeschouwingen. Hetzelfde geldt bij de onmiskenbare gelijkenissen tussen volksverhalen, mythes en sprookjes die in alle uithoeken van de wereld worden verteld. In Indonesië bestaat een verhaal uit een onzegbaar ver verleden, over een prins die geen enkele belangstelling had voor een huwelijk, zeer tot wanhoop van zijn ouders. Tijdens een jachtpartij met vrienden, als ze pauzeren voor de maaltijd, verandert de prins tot hun grote schrik in een monsterachtige draak als hij met smaak een levensgroot ei oppeuzelt dat ze hadden gevonden in het struikgewas. Een kluizenaar wordt geraadpleegd en die vertelt de jongemannen dat de prins vervloekt is: pas wanneer er een meisje komt die hem kan liefhebben in zijn monsterachtige staat, zal hij zijn oorspronkelijke gedaante terugkrijgen. Ik hoef niet eens te vermelden dat dit verhaal goed afloopt, net zoals ik de titel van dat wereldberoemde en zo op die geschiedenis uit Indonesië lijkende verhaal uit het Frankrijk van de achttiende eeuw niet hoef te noemen, om mijn punt te maken.

Het zoeken van zulke verbanden is voor mij een rode draad in mijn leven. Het is de vreugde van de gesprekken in onze satsang, bijvoorbeeld. We praten over de Gita of over de Upanishads, en plotseling opent zich een venster op een andere wereld, andere auteurs, die als het ware hun vinger opsteken. Dit zie ik mezelf doen tot ik bij wijze van spreken geen boek meer kan vasthouden, en zelfs dan moeten er manieren zijn om rondom dat centrale punt van onvermoede krachten en vertes te blijven cirkelen. Je voelt jezelf vaak ontzettend klein worden, want je vindt maar zelden wat je zoekt, het is zaak om je over te geven aan de omstandigheden, aan de schijnbare(?) luimen van het toeval. Als je al een keer iets vindt, is het zelden datgene wat je er in al je waanwijsheid toe bracht op zoek te gaan.

Je moet geduld hebben om de inspiratie die ik bedoel mee te maken, het overkomt je, je  voelt aan dat je daar weinig aan kunt veranderen. Die enkele keer dat het mij overkomt en overkwam, geven me reden om net als de mevrouw en haar laatste boek door te gaan, sterker nog, ze geven mij het gevoel dat door de dichter Paul van Ostaijen onvergetelijk onder woorden werd gebracht:

Ik wil niets weten

Ik wil niet vragen

[…]

Ik wil bloot zijn

en beginnen

Wil je reageren: stuur een mailtje naar info@filosofieenmeditatie.nl

 

Op zoek naar iets van blijvende waarde

/in /door

In mijn eerdere blog schreef ik over de overgang van een lang verblijf in Brognon naar het gewone dagelijkse leven.

Voor de lezer misschien aardig om te weten, dat de overgang voor mij misschien wat minder heftig is dan voor anderen, omdat ik met pensioen ben en onze kinderen hun opleiding hebben afgerond en op zichzelf wonen.

Verder ligt er, om de overgang te verlichten al zo het een en ander op mij te wachten. Zo is er een ruim aanbod van activiteiten op de Cynham, o.a. rond het thema meditatie, deelname aan de leerweg om het vernieuwde programma te ervaren, verdere deelname aan de verdiepingsgroep en dan natuurlijk voortzetting van een studiegroep Bhagavad Gita in Amstelveen.

Misschien niet helemaal oases, dan toch zeker waterputten voor onderweg.

Dan doen zich dagelijks tal van gebeurtenissen en situaties voor die als leermeester kunnen dienen. Gebeurtenissen die maken dat je kunt groeien. Soms wel erg veel en dan denk ik wel terug aan iemand in Brognon die de wens had nooit een saai leven te willen, maar die wens soms in wel erg grote overvloed vervuld zag.

Ik denk er bij dergelijke gebeurtenissen goed aan te doen, mij op één enkele hiervan tegelijk te richten en deze te onderzoeken.

Het is mij een kunst gebleken daar in een goed evenwicht mee om te gaan. Een kunst die nog zeker de nodige oefening vraagt.

In Brognon heb ik de regelmaat van 2x daags gezamenlijk een half uur mediteren als een belangrijk heilzame factor ervaren. Het leek mij een fundament van het samenzijn. Met elkaar mediteren en in een ruimte waar de afgelopen twintig jaar een bijzondere verfijnde sfeer is ontstaan is bijzonder.

Het samenzijn, de sfeer, de natuur, allemaal externe factor, die je na afloop als een herinnering mee naar huis kunt nemen. Een herinnering aan de ervaring van de meditatie zelf en de uitwerking ervan. Maar ook een herinnering die langzaam maar zeker aan kracht afneemt. Vele malen ben ik thuis begonnen de meditatie tot een dagelijkse gewoonte te maken. Even zoveel keren bleken ze na korte of lange tijd tijdelijk. Nu zit er al weer lange tijd een vast patroon in.

Is het toeval dat we juist nu op de vrijdagavonden het hoofdstuk over de yoga van meditaties op het programma stond en, zoals ik al zei, de meditatie binnen de SFM speciale aandacht krijgt? Toch een externe factor die stiekem vanuit Brognon mee naar huis is gereisd? In ieder geval wel een heel bijzondere uitnodiging om de meditatie juist nu de volle aandacht te blijven geven.

Het sluit daarbij wonderbaarlijk aan bij een thema waar ik mij dit najaar en komende winter in wil verdiepen: Is er iets, vergelijkbaar met gunstige omstandigheden zoals die in bijvoorbeeld Brognon, waar je over kunt beschikken, waar je ook bent? Iets wat altijd, overal en onder alle omstandigheden werkelijk beschikbaar is? En zo ja, kan je daar uit putten en hoe dan?

Ik heb er al veel over gelezen. Ooit beschouwde ik een goed, met filosofische werken, gevulde boekenkast als een mooie ‘pensioenvoorziening’. Dat blijkt nu echter maar ten dele te waar te zijn. De vraag die meer en meer knaagt is hoe ik die wijsheden een plaats in het leven van alledag geef. Iets waarover ik ook kan beschikken als de situatie er om vraagt en er even geen boeken met mooie teksten in de buurt zijn.

In mijn volgend blog meer over zoektocht naar de praktische invulling hiervan.

Tot dan.

Hans Nijs

Wil je reageren, stuur een mailtje: fam.nijs@quicknet.nl

Waarom ik iedere ochtend weer voor de poëzie opsta

/in /door

Gedichten kunnen me bang maken. Dichters weten soms zo goed doel te treffen met hun woordkeus of met het ritme van hun regels, dat ik hun tekst na een enkele lezing al weg moet leggen. De emoties die het gedicht oproept zijn zo sterk, dat ik ze even een plek moet geven. Er zit een belofte in de tekst, of een subtiel maar juist daardoor angstaanjagend dreigement. Soms allebei:

Tyger Tyger, burning bright,
In the forests of the night;
What immortal hand or eye,
Could frame thy fearful symmetry?

William Blake (1757-1827), die deze regels schreef, gaat in de volgende strofen door met vragen stellen, een beproefd retorisch middel om zo dicht mogelijk te benaderen wat eigenlijk niet valt uit te drukken en als lezer onderga je dat ook (klik hier om het hele gedicht te lezen). Je komt in gedachten steeds dichter bij de plek of het moment waar de tijger – en wat voor een – voor de eerste keer zijn ogen opent, omdat hij leeft. Er staat geen woord teveel of te weinig, maar onwillekeurig deins je een beetje terug. Stel je voor dat die tijger, als hij ontwaakt, jou in de gaten krijgt.

Toch ben ik waarschijnlijk de enige niet, als ik dat ook – ergens – een hele spannende, om niet te zeggen: aantrekkelijke gedachte vind. Wat het zo aantrekkelijk maakt is alleen niet het visioen van die tijger, dat is toevallig het onderwerp van dit gedicht. Wat het zo aantrekkelijk maakt is de mogelijkheid die bestaat om dat ex-periment mee te maken, om het gedicht van Blake te lezen en te ontdekken dat de woorden die hij kiest een kracht hebben waardoor ze boven zichzelf uitstijgen. Er is niets ingewikkelds aan, het zijn bijna altijd hele eenvoudige woorden die Blake gebruikt, maar het is alsof die woorden een energie hebben waaraan je geen weerstand kunt bieden. Wie het hele gedicht hardop leest, zal merken dat het ook een kwestie is van ritme, van een bepaalde beat die in de tekst zit en die elke keer opnieuw, bij elke lezing, in volle glorie die tijger laat zien.

Het gedicht biedt een opening, een spiegel. Als de woorden boven zichzelf uitstijgen, zien we in een flits het andere. Dat andere, die ander, kan weerzinwekkend zijn of van een wonderbaarlijke schoonheid. In dat weerzinwekkende of wonderbaarlijke gaat een essentie schuil, dat voel je als lezer met een zekerheid die je niet kunt uitleggen. De woorden stijgen boven zichzelf uit, en het enige wat je rest is om ze te herhalen, liefst hardop. De wereld opent zich. Voorwaar, zeggen de dichters van die wonderbaarlijke upanishads, ‘dit is Dat’. Die drie woordjes kunnen me elke keer weer blij maken, ik ben er ondersteboven van.

De connectie tussen de dichter en de woorden, tussen de lezer en de woorden, is wat mij al een leven lang iedere ochtend voor de poëzie doet opstaan. Hier krijg ik een bevestiging van wat misschien wel het meest wezenlijke is voor de mens: zijn vermogen om met woorden het mysterie van deze wereld te benaderen. Zijn vermogen om het onzegbare, het oneindige in zichzelf te vermoeden, en soms – maar dat moet je wel durven – om het op papier te zetten.

Frank van Dixhoorn

Wil je reageren: stuur een mailtje naar info@filosofieenmeditatie.nl

 

Leren mediteren: wat kan online en wat niet?

/in /door

De afgelopen tijd krijg ik steeds meer verzoeken voor een online cursus meditatie. Ik heb mij hier in het verleden tegen verzet, maar ondertussen neemt de vraag toe. De afgelopen maanden was ik bezig met het schrijven van het boek ‘Meditatieoefeningen’. Het is nu klaar en ligt bij de uitgever.

De vraag die ik probeerde te beantwoorden was: als je een boek schrijft over meditatieoefeningen, waarom zou dat dan ook niet online kunnen? De oefeningen moet je natuurlijk zelf ‘doorleefd’ hebben. Je moet zelf veel hebben geoefend en je moet hebben ervaren dat de oefeningen ‘nuttig’ zijn. Dan kan je erover schrijven, maar waarschijnlijk kan je ze dan ook online aanbieden. En zo ontstond de online cursus. Uiteindelijk resulteerde dit in tien lessen waarin verschillende aspecten van de meditatie ter lering aangeboden worden. De thema’s die zich hiervoor lenen zijn o.a. ‘wat is meditatie?’, de voorbereidende oefeningen, ‘diep’ leren zitten en je bewust worden van de adembeweging, het gebruik van de meditatie om meer energie te krijgen en beter om te kunnen gaan met stress, het toekijken op de stroom van gedachten en gevoelens en je bewust worden van de stroom hieronder, de stroom van je diepe wensen, verlangens en motieven. Bij dit laatste wordt het een beetje moeilijker. Het is belangrijk dat je de mogelijkheid hebt om je persoonlijke ervaringen te kunnen delen en je vragen te kunnen stellen. Tegenwoordig kan dit voor een deel per mail. Kortom: so far, so good. Het wordt nog een beetje ingewikkelder als het gaat om de ‘kunst van het loslaten’, het ‘dobberen op je grote vragen’ en de meditatie toe te passen in de activiteiten van het dagelijks leven.

Maar als we verder willen gaan met de meditatie, waar is dan het punt dat je elkaar niet meer kunt ‘bereiken’ met een boek, online instructies of per email? Mensen zijn verschillend, ze hebben verschillende dingen meegemaakt in het leven en iedereen maakt zijn/haar eigen proces door. Meditatie kan helpen, maar het vraagt wel maatwerk. Hoewel er gezegd wordt dat ‘je meditatie niet van een ander kunt leren, maar dat je het zelf moet ervaren’, is het ook zo dat je wel hulp en steun kunt gebruiken bij dit ‘zelf leren’. Dit wordt m.n. belangrijk als je tijdens de meditatie in contact komt met pijn, verdriet en trauma. Meditatie kan je goed helpen om de bindingen die je met deze zaken bent aangegaan, los te leren laten. Met recht is dit een bevrijding, maar het vraagt vaak persoonlijke begeleiding en de meditatieoefeningen hiervoor moeten met zorg worden gekozen. Er is hier niet zo iets als ‘één oplossing voor alle problemen’. Als je dit domein wilt betreden, dan moet je contact hebben met degene die jou begeleidt. Om dit traject goed te kunnen doorlopen, moet er van beide kanten voldoende vertrouwen zijn en de begeleider moet over voldoende ervaring beschikken. Op dit punt zullen boeken je niet kunnen helpen, online werkt evenmin en ondersteuning per email werkt maar heel beperkt.

Al met al is een online cursus prima, maar er moet wel een vervolg worden aangeboden. Dit kan in de vorm van studiedagen en retraites gewijd aan meditatie. Bovendien is het belangrijk dat er tijdens de meditatieretraite voor wie dat wil, een persoonlijk meditatieprogramma gemaakt kan worden. Vandaar dat we deze studiedagen en meditatieretraites ook zullen aanbieden in 2020, waarbij tevens ruimte is om een persoonlijk meditatieprogramma te maken zodat je de stappen die nodig zijn ook echt kunt zetten. De online cursus is dan ook nadrukkelijk een eerste stap, maar heeft zo zijn grenzen die aandacht vragen.

De onlinecursus Meditatie gaat live per 15-11-2019. Omdat we willen weten of de cursus ‘doet wat hij moet doen’, stellen we de cursus in eerste instantie open voor maximaal 20 deelnemers. De feedback die we krijgen zullen we verwerken om de cursus nog beter te maken. Voor deelnemers aan deze eerste serie vragen wij slechts € 80,- (donatie) voor de cursus en het boek Meditatieoefeningen krijg je gratis (normaal € 17,50).
Om je aan te melden, stuur je een mailtje naar
meditatie@filosofieenmeditatie.nl. Binnenkort kan je je ook aanmelden via de  website. Als de cursus vol is, kunnen we je op een wachtlijst plaatsen. Je krijgt dan vanzelf bericht als de volgende serie gaat beginnen (waarschijnlijk rond februari/maart 2020).

Mehdi Jiwa

Wil je reageren op deze blog, stuur dan een mailtje.

Wat maakt de retraites zo bijzonder?

/in , , /door

We naderen het einde van het retraiteseizoen en het is goed om even achterom te kijken en te zien hoe de retraites dit jaar zijn gewaardeerd. Opnieuw, net als in 2018, zijn ze hoog gewaardeerd, gemiddeld met 4,7 uit 5. Wat opvalt is dat alle retraites ongeveer gelijk zijn beoordeeld, onafhankelijk van het programma dat aangeboden werd. De spreiding was heel gering 4,5-4,8. Dit geeft te denken. Schijnbaar is er iets anders dan het programma dat aangeboden wordt, dat de retraite voor zoveel mensen bijzonder maakt (in totaal hebben wij 134 evaluaties ontvangen vanaf augustus 2018). We weten al lang dat retraites iets bijzonders doen met mensen, maar we hebben nooit onze vinger kunnen leggen op wat dat bijzondere is.

De wetenschap komt ons nu te hulp. Recent kreeg ik het boek van Stephen W. Porges, de polyvagaal-theorie in handen[1]. Dr. Porges is psychiater en heeft veel onderzoek gedaan naar de werking van het autonome zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel werkt voor een groot deel onafhankelijk van ons centrale zenuwstelsel (de hersenen en ruggenmerg) en is via de orthosympaticus betrokken bij reacties van ons lichaam op onveilige situaties en bereid ons voor op vecht en vluchtreacties (hoge bloeddruk, snelle hartslag, snelle ademhaling, toename van glucose in het bloed etc.) en via de parasympathicus betrokken bij reacties die geassocieerd worden met een veilige situatie en herstelmechanismen voor het lichaam (langzame hartslag en ademhaling, vertering van voedsel etc.) activeert. Dr. Porges heeft veel onderzoek gedaan naar welke factoren betrokken zijn bij tot rust brengen van de orthosympaticus (geassocieerd met onveiligheid) en stimulering van de parasympathicus (geassocieerd met veiligheid). Centraal staat inderdaad de ervaring van veiligheid. Wat gebeurt er als we ons onveilig voelen? We zijn alert, op onze hoede voor het onverwachte, onze mimiek wordt strak, we verliezen vaak het oogcontact met anderen, de intonatie van onze stem wordt vlakker en onze sociale interactie wordt minder. Als we ons veilig voelen gebeurt het omgekeerde: we voelen ons ontspannen, rustig, onze stem wordt kleurrijker met veel verschillende intonaties, er is oogcontact tijdens het spreken met anderen, onze mimiek is levendig en er is een grote variatie in sociale interacties. Wat bevordert het gevoel van veiligheid? Er zijn vele factoren die dit kunnen bewerkstellingen, maar belangrijk zijn bijvoorbeeld dat er weinig onverwachte dingen gebeuren, geen harde en zeer hoge en lage geluiden zijn, weinig sterke prikkels en schrikeffecten.

Terug nu naar de retraites. Wat gebeurt er tijdens een retraite? Alle retraites die wij organiseren, hebben gemeen dat er weinig prikkels zijn. Natuurlijk is er een mooi programma (voldoende cognitieve prikkels en materiaal om over na te denken). Er is een vaste dagroutine. Er is meditatie in een stille ruimte met een vertrouwde sfeer. Er zijn studies met veel onderlinge interactie. Er is respect voor elkaar en geen agressie. Er is lekker eten, je hoeft je nergens zorgen om te maken. ’s Avonds is er napraten en iets drinken bij de openhaard etc. Heel veel factoren die geassocieerd zijn met veiligheid. De othosympaticus komt tot rust en de parasympaticus geeft steeds meer signalen af van veiligheid. De deelnemers gaan zich ontspannen, worden vaak in het begin moe en nemen wat extra rust en alles is verder oké. Alle seinen komen op ‘groen’ te staan. Als we dit beeld volgen, is ook te begrijpen waarom een retraite pas echt effectief wordt als we meerdere dagen verblijven in het retraitecentrum. Het duurt even voordat het gevoel van veiligheid wordt opgebouwd en alle seinen op groen komen te staan. De ervaring leert dat een week een goede maat is.

Onafhankelijk van het programma (het cognitieve deel) wordt er tijdens een retraite het gevoel van veiligheid opgebouwd. De neurofysiologie en neuropsychologie geven ons een wetenschappelijke onderbouwing voor het heilzame effect van een retraite. De verandering in ortho- en parasympatische activiteit is waarschijnlijk een goede verklaring voor het feit dat zoveel mensen de retraite als heilzaam en aangenaam ervaren. Wij zijn ervan overtuigd dat het aangeboden programma ook erg belangrijk is, maar het gevoel van veiligheid is een belangrijke succesfactor. Een stimulans om door te gaan met het organiseren van retraites !

Mehdi Jiwa

Wil je reageren? Stuur een mailtje: info@filosofieenmeditatie.nl

[1] S.W. Porges. De polyvagaal-theorie en de transformerende ervaring van veiligheid. Uitgeverij Mens!, Eerserveen, Nederland, 2019

Vervolg op een zomer in Brognon

/in /door

Stilte, rust, harmonie en aandacht. Dit zijn kenmerken van de sfeer die in Brognon worden  aangetroffen. Zij maken deze plek voor velen een oase om weer tot zichzelf te komen, weer bij te tanken om daarna weer de reis door het ‘gewone’ dagelijkse leven te vervolgen.

In mijn vorige blog schreef ik al dat ik dit afgelopen zomer op een bijzondere wijze kon beleven omdat het mij gegeven was gedurende een langere tijd in deze oase te vertoeven. Na deze mooie ervaring wil ik stil staan bij de factoren die hieraan hebben bijgedragen. En of die in de hectiek van het dagelijkse leven in stand gehouden kunnen worden.

Kijkend naar het Indiase epos de Mahabharata, dat het conflict tussen twee takken van een koninklijke familie beschrijft en waarvan de Bhagavad Gita een onderdeel, zo niet de spil is, zien we iets gebeuren dat een zekere overeenkomst met een retraite heeft. Dat is wanneer de Pandava’s, de vijf broers, ‘de goeden’ in het conflict zich voor een periode van twaalf jaar in ballingschap moeten begeven. Ze laten alles achter: bezittingen, familie, vrienden, onderdanen. En zo trekken ze de bossen in. Daar zijn ze op zichzelf aangewezen. Ze spreken en discussiëren veel met elkaar over wezenlijke zaken, waarvan in het epos uitvoerig verslag wordt gedaan. Soms worden ze belaagd door hun vijandige neven, maar ze ontmoeten ook vele wijzen die hun raad geven. Steeds weer als de broers tegen de oudste onder hen, die de leiding heeft, in opstand komen, en tot de aanval willen overgaan om hun neven een les te leren, geeft deze aan dat ze daarvoor nog niet klaar zijn. Ze beschikken nog niet over die kracht die ze nodig zullen hebben.

Alles achter laten, de stilte van de natuur opzoeken, spreken over wezenlijke zaken, samen studeren, in veel situaties leermomenten ontdekken als dat zij onze leraren zijn …. Zo bezien kunnen we in het verlengde van het voorgaande wel over Brognon spreken als over een verbanningsoord, zij het in een luxe versie.

Aan het einde van zo’n retraite keren we weer terug naar het dagelijkse leven. Net zoals in de hierboven beschreven ballingschap gebeurde, kunnen we ons afvragen in hoeverre we tijdens de retraite ‘voldoende kracht’ hebben verzameld om het ‘gewone’ dagelijks leven weer het hoofd te kunnen bieden.
Een week, enkele weken zijn wellicht over het algemeen kort om ons in die mate kwaliteiten eigen te maken, dat zij een blijvende kracht of energie kunnen zijn waarover wij na afloop kunnen beschikken. Dit is althans mijn ervaring. In mijn volgende blog zal ik iets schrijven over hoe ik deze kracht, energie de komende tijd denk te gaan onderhouden.

Aan het einde van een retraite-week wordt, als die door de SFM georganiseerd is, bij de afsluiting gevraagd naar wat men zoal van de week mee naar huis neemt.
Dan klinken vaak vormen van herinneringen aan opgedane ervaringen tijdens de week, goede voornemens voor het invoeren of hernieuwen van bepaalde disciplines en nog veel meer.
Zaken waarvan we wensen en hopen dat we ze na de retraite-periode vorm kunnen geven en kunnen onderhouden.

Nou, die had ik ook na afloop van mijn verblijf daar:
Op de eerste plaats: zien hoe stilte, rust en harmonie ook in het dagelijks leven buiten Brognon beter bewaard kunnen blijven.
Vervolgens mijn gewoonte om te studeren door vele, overigens boeiende, commentaren van met name de Bhagavad Gita te vertalen en te lezen, om te buigen naar mij te laten inspireren door het dagelijks leven, en daar lering uit te trekken. Dat voltrok zich in de eerste weken dat ik daar was haast vanzelf. Verschillende gesprekken die ik over deze vorm van studie had deden mij besluiten deze verandering in mijn leven voort te zetten.

Hierbij zal ik mij zeker laten inspireren door woorden uit de Bhagavad Gita, de vertaling ervan in het dagelijks leven en omgekeerd.

Deze zaken zullen mij wellicht de komende tijd een positief, inspirerende tijd geven. Ik hou u op de hoogte. En u begrijpt het al: wordt in een volgend blog vervolgd. Tot dan.

Hans Nijs

Wilt u reageren:fam.nijs@quicknet.nl 

Events

Koken met Rumi en yoga retraite

/in /door

Retraite ‘Koken met Rumi’

De volgelingen van de grote Perzische Dichter Rumi hebben een Orde, de Mevlevi, gesticht. Hierin neemt de keuken een centrale plaats in.  Als je tot deze Orde wilde toetreden, moest je eerst 1001 dagen in de keuken werken. Hier leerde je het ‘transformerende vuur van de keuken’ te beheersen. Je moest leren hoe je ‘ingrediënten en producten’ transformeerde tot voedsel. En voedsel moest vervolgens verder getransformeerd worden tot een ‘maaltijd’. Deze laatste transformatie vindt voornamelijk plaats door ‘zuivere, liefdevolle aandacht’.

Koken is een ‘taal’; het is poëzie. Met een maaltijd kan je uitdrukken wat je maar moeilijk met woorden kunt zeggen. Deze week gaan we ontdekken hoe het ‘transformerende vuur van de keuken’ werkt en hoe ‘liefdevolle aandacht’ werkt. Verder is er tijd voor meditatie, rust, ontspanning en yoga.

Programma

Het programma is opgebouwd rond kooksessies in de ochtend en avond. Voor het ontbijt is er gelegenheid tot meditatie en yoga/lichaamswerk. Na het ontbijt is er een korte studie en lezen we enkele gedichten en teksten van Rumi. Aansluitend volgt de eerste kooksessie. Na de lunch is er tijd voor rust, wandelen en ontspanning. Aan het eind van de middag is er een tweede kooksessie, gevolgd door meditatie en diner. ’s Avonds kijken we gezamenlijk terug op de dag en kunnen we ervaringen met elkaar uitwisselen en lezen we nog enkele teksten van Rumi en zijn tijdgenoten. Aan het einde van de dag is er tijd om iets met elkaar te drinken en na te praten.

Kosten en accomodatie

Retraites zijn een kernactiviteit van de Stichting Filosofie en Meditatie. Ze worden begeleid door professionals die ‘pro deo’ hun diensten aanbieden omdat de Stichting een ideële grondslag en dus geen winstoogmerk heeft. Vrijwilligers helpen de kosten laag te houden, bijvoorbeeld door te koken.  Maar ook de deelnemers helpen dagelijks een uurtje mee met het zorg voor huis, tuin en keuken. Op deze manier kost de retraite slechts € 330, inclusief (vegetarische) maaltijden, drankjes en overnachting in één- of tweepersoons kamers met eigen badkamer en wc.

Het retraitecentrum is gelegen op ruim vier uur rijden van Amsterdam in het Noorden van Frankrijk, net over de Belgische grens. Als je met de trein komt, kun je worden afgehaald van het station van het nabij gelegen Couvin (België).

Kosten: € 330,- p.p.

Meer informatie: info@filosofieenmeditatie.nl

LET OP: AAN DEZE RETRAITE KUNNEN MAX. 10 MENSEN MEEDOEN

Retraite Verdiepingsgroep (besloten groep)

/in /door

Deze retraite is voor deelnemers aan de Leerweg Verdiepingsgroep van de SFM. Nadere informatie volgt.

Start Studiegroep ‘De Universele Kennis van de Upanishads’

/in /door
Vanaf maandagavond 11 oktober gaan we beginnen met een studie (en meditatie) groep met als thema: de Universele Kennis van de Upanishads. Deze oude Indiase geschriften bevatten een diepe kennis en helpen je om op een andere manier na te denken en te kijken naar de wereld. Binnen de Leerweg van de SFM, behoort deze studiegroep tot één van de belangrijkste.

De studies helpen je om zelf na te denken en door te dringen in de kennis die voorbij de oppervlakkig woorden en denkbeelden ligt. En ze leren je verder te kijken en dieper te mediteren. Het zal je verbazen wat er er allemaal nog meer valt te ontdekken. Echter, deze studiegroep leent zich niet goed voor videostudies. Interactie met elkaar is van het grootste belang om door te kunnen dringen in de mysterieuze wereld van de Upanishads.

Deze studiegroep is onderdeel van de Leerweg Filosofie en Meditatie die de SFM aanbiedt. Iedereen die aan de leerweg volgt is van harte uitgenodigd om aan deze studiegroep deel te nemen. Echter, ook belangstellenden die de Leerweg niet volgen, kunnen aan deze groep deelnemen. Voorkennis is niet vereist.

De bijeenkomsten zijn wekelijks (dit trimester 10 bijeenkomsten). Vanaf maandagavond 11 oktober van 20.00-21.30 uur in het Retraitecentrum de Cynham in Egmond aan den Hoef.

Kosten: Voor deze cursus (10 bijeenkomsten) wordt een donatie gevraagd van € 80,- en € 5,- per keer voor koffie/thee etc.

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 6)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 5)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 4)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een  online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 3)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 2)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een  online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Online studies Inleiding in de Vidya-meditatie (deel 1)

/in , /door

Vidya-meditatie is een relatief onbekende vorm van meditatie die bijzonder behulpzaam is om zelf te leren nadenken en te onderzoeken. Het is niet moeilijk om te leren en het past goed bij onze Westerse manier van denken. Ze helpt je om verbinding te maken met de kennis die achter de woorden en denkbeelden gelegen is en leert je verder te kijken en verder te onderzoeken.

Vidya-meditatie komt uit de wereld der Upanishads (oude Indiase geschriften vol ‘verborgen’ kennis), maar je kan de vidya-meditatie heel goed gebruiken in je eigen leven.
Ze helpt je bij het maken van keuzes en het nemen van beslissingen. Ze helpt je ook bij het verwerken van verdriet en pijn. kortom: ze heeft je veel te bieden.
De metafoor van de ijsberg past goed bij de vidya-meditatie: slechts ca. 10% van de ijsberg is boven water, de rest zit onderwater. Zo is het ook met wat wij gewoonlijk waarnemen: we nemen slechts het ‘topje van de ijsberg’ waar. Het ‘verhaal achter het verhaal’, blijft veelal verborgen. Leer verder te kijken. Als je dat wil, zijn deze studies iets voor jou.

Vanaf donderdag 21 oktober wordt 1x in de veertien dagen een online studie gegeven: ‘Inleiding in de Vidya-meditatie’ bedoeld om mensen te helpen deze methode goed te leren en te kunnen gebruiken in het dagelijks leven.

Als je mee wil doen, geef je op en je ontvangt voor iedere donderdag een link om mee te doen.

Kosten: voor de cursus (6 videostudies) vragen wij een donatie (indicatie € 40,-)

Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Open Bhagavad Gita online studie

/in /door

De Bhagavad Gita is misschien wel het meest populaire geschrift uit India. Ook in het Westen wordt dit geschrift veel gelezen. De Bhagavad Gita beschrijft 18 yoga’s (Wegen om verbinding met je Zelf te maken) en heeft voor bijna iedere situatie in je leven wel iets te bieden. Door de eeuwen heen heeft ze mensen uit Oost en West gesteund en geïnspireerd. Wil je weten of de wijze lessen van de Bhagavad Gita jou kunnen helpen? Volg dan onze Open Bhagavad Gita studies.

De Open Bhagavad Gita studies zijn op vrijdagavond van 20.00-21.00 uur (vanaf 5 november), online. Het is geen cursus, dus je kan je opgeven wanneer je wil.

Als je mee wil doen, stuur een mailtje naar info@filosofieenmeditatie.nl en je komt op de maillijst voor deze studies te staan en ontvangt voor vrijdag een link om mee te doen.

Kosten: Er wordt een donatie gevraagd (indicatie € 5,-/keer).
Donaties kan je overmaken naar:

ING: NL 79 INGB 0000 1917 25
t.n.v. Stichting Filosofie en Meditatie

Portfolio Items